Dit jaar bestaat Erasmus+ 35 jaar. We staan daar graag bij stil met een serie portretten van personen die op de een of andere manier betrokken zijn bij ons programma. Wat zijn hun ervaringen? Wat heeft het gebracht? Op welke manier heeft Erasmus+ bijgedragen? En waar hoop je over 35 jaar te zijn? We vragen het Elif Yilmaz, ambassadeur bij WilWeg en bestuurslid bij Nederlandse Wereldwijde Studenten.

Wat heb je gedaan?

Voor mijn opleiding marketingcommunicatie aan ROC Friese Poort heb ik drie maanden stage gelopen bij Happy Erasmus in Valencia. Ze organiseren daar activiteiten voor studenten en ik heb me gericht op de social media marketing. Ik ben ook meegegaan naar de activiteiten en heb bij diverse feesten gewerkt. Vanaf mijn eerste studiejaar wilde ik naar het buitenland en uiteindelijk ben ik in het laatste jaar gegaan. Ik wist niet wat ik kon verwachten en dat gaf een bepaalde rust. Ik moest het op me af laten komen. Dit zorgde voor een positieve spanning.

Hoe heb je het ervaren?

Het was een hele leuke tijd en de stageplek was heel flexibel. Ik kon ideeën inbrengen en eigen opdrachten uitvoeren. Er waren veel internationale studenten en iedereen sprak Engels. Ik heb geprobeerd wat Spaans te leren, maar ik heb vooral mezelf ontwikkeld. Zo heb ik geleerd flexibel te zijn en me niet veel zorgen te maken. Ik kan chaotisch en hectisch zijn in mijn hoofd, maar dat was daar niet nodig. Volgens mijn stagebegeleider kon ik beter relaxt zijn en alles rustig aan doen. In de Spaanse cultuur ervaarde ik dat dit kon.

Toen ik naar Spanje ging, zat ik niet echt lekker in mijn vel. Daar had ik tijd om bij te komen. Dat lukt goed in een ander land, helemaal als je alleen gaat. Ik deed wel dingen samen met anderen, maar ging ook alleen naar het strand of uit eten. Alleen leer je veel van jezelf kennen. Je groeit veel meer dan wanneer je in je comfort zone zit.

Wat is voor jou de + van Erasmus+?

Van Erasmus+ kreeg ik een beurs voor mijn buitenlandstage. Ik moest op school een keuzedeel volgen met een voorbereidende opdracht. Hierbij leer je meer over het gastland en de cultuur, maar ook over verzekeringen en huisvesting. Tijdens de stage moest ik beschrijven hoe de werkcultuur is, wat tradities van het land zijn en hoe ik me kon aanpassen. Na terugkomst moest ik beschrijven wat ik ervan heb meegekregen. Door de opdrachten was ik bewust bezig met de reis. Het was een goede voorbereiding en door het verslag kon ik beter reflecteren op de reis.

Hoe is het over 35 jaar, denk je?

Ik hoop dat het dan normaal is om naar het buitenland te gaan en dat studenten makkelijker naar Nederland komen. Dat culturele ontwikkeling belangrijker en bekender is en dat het groter wordt, want in Friesland is het nog niet heel bekend. Erasmus+ geeft daarin een zetje. Als ik over 35 jaar terugkijk, hoop ik te zien dat studenten hun angst hebben overwonnen en dat ze makkelijker naar het buitenland gaan.

Zelf wil ik de wereld overreizen en om de zoveel jaar in een ander land wonen. Na mijn tussenjaar start ik volgend jaar een hbo-studie in Amsterdam. Ik zou graag een jaar in New York studeren, maar een stage doe ik liever in Europa. Ik ben nu 19 en hoop dat ik veel plekken heb gezien als ik 35 ben. Ik zou het ook mooi vinden als ik mijn ervaringen kan delen, dat ik onderdeel kan zijn van het bekender maken van internationalisering en het samen met anderen groot kan maken.

Persoonlijk zie ik een buitenlandervaring als een must voor je eigen groei en persoonlijkheid. Mijn buitenlandstage heeft grote impact op mij gehad en ik wil dat anderen dit ook kunnen ervaren. Ik ben daarom onder meer ambassadeur bij WilWeg. Via sociale media vertellen we over onze ervaringen. Ik ben graag puur en open over wat ik heb meegemaakt, zowel de ups als de downs.

Heb je een tip voor anderen?

Laat je niet tegenhouden om iets te doen. Spanning geeft een soort adrenaline die je juist kunt gebruiken om iets te doen. Zorg wel voor goede voorbereiding, maak vooraf kennis met het land en heb niet te hoge verwachtingen. Het wordt altijd beter dan je verwacht. Houd kostbare en waardevolle dingen goed bij je en regel verzekeringen voordat je gaat.

En: alleen krijg je veel meer mee. Als je gaat met iemand die je kent, dan trek je naar elkaar toe. Zoek in het buitenland ook geen Nederlanders op, maar mensen van het land zelf of andere internationale studenten. Je maakt makkelijk vrienden en kunt met ze meegaan. Met de mensen die ik heb leren kennen, heb ik nog steeds contact.

Ik hoop dat het over 35 jaar normaal is om naar het buitenland te gaan en dat studenten makkelijker naar Nederland komen. Elif Yilmaz