Dagboek van een Jongerenwerker

Dag 1

“Ik ben in Finland en reis vandaag per trein van Helsinki naar Lappeenranta. Een treinreis van twee uur, waarbij ik vanuit de trein al een stukje platteland van Finland te zien krijg. Aangekomen in Lappeenranta maak ik kennis met de andere 24 deelnemers. Er zijn Russische, Letse, Spaanse, Italiaanse, Roemeense, Engelse, Duitse, Finse, Moldavische, Litouwse, IJslandse, Hongaarse, Sloveense en Poolse jongerenwerkers aanwezig. En ik dus: een Nederlandse jongeren- en opbouwwerker uit Hoogeveen.”

Dag 2

“De ochtend staat in het teken van elkaar beter leren kennen. We praten onder anderen in groepjes over de verschillen, de overeenkomsten en de positieve kanten van het platteland. Ik hoor hoe dingen in andere landen gaan en beleefd worden en kan dat vergelijken met Nederland. Het Finse Nationaal Agentschap van Erasmus+ organiseert het studiebezoek en vertelt over de mogelijkheden voor jongerenprojecten binnen Erasmus+ en het European Solidarity Corps. Voor mij zijn Europees Vrijwilligerswerk en jongerenuitwisselingenkansen die ik wil onderzoeken. ’s Middags gaan we naar Rautjarvi, een plaatsje op een uur afstand. In het gemeentehuis daar is een jeugdhonk, waar lokale jongeren vertellen over hun uitwisseling meteen Spaanse groep jongeren. Het is interessant om te horen hoe zo’n uitwisseling voorbereid wordt en hoe dat door de jongeren wordt ervaren. Buiten zien we de straatschilderingen die de jongeren samen hebben gemaakt, als blijvende herinnering aan hun ontmoeting.”

Dag 3

“Het leukste aan een studietrip als deze is het ontmoeten van jongeren en collega-jongerenwerkers uit andere landen. We zijn heel verschillend qua cultuur en achtergrond, maar samen worden er mooie resultaten bereikt. Dat blijkt ook weer als we vandaag op bezoek zijn in het dorpje Lemi. De 18-jarige Joris komt uit Duitsland en is net op de plaatselijke basisschool begonnen als Europees Vrijwilliger. Hij organiseert allerlei buitenschoolse activiteiten voor kinderen en wij kunnen hem vragen stellen. Heel leuk om in de praktijk iemand te zien die al deelneemt aan Europees Vrijwilligerswerk in een niet-stedelijke omgeving. Ik stel mezelf de vraag: Kan dat ook bij mijn organisatie? Wat zou een jongere dan kunnen doen? Is het een kans? Daar ga ik me na deze week eens verder in verdiepen."

Dag 4

We skypen in het cultureel centrum van Lemi met een aantal Italiaanse jongeren die in het verleden hun Europees Vrijwilligerswerk hier hebben gedaan. Daar zijn nog steeds warme contacten mee. Ik merk dat Skype een laagdrempelige manier is om met mensen in andere landen te communiceren en dat een gastgezin een meerwaarde kan hebben voor zowel het gezin als de vrijwilliger. Ik ervaar dat ook zelf als ik met mijn collega-jongerenwerker Jessica uit Schotland ’s avonds bij een gastgezin ga eten. Een dag vol inspirerende internationale ontmoetingen!”

Dag 5

“We gaan in het hotel in groepjes aan de slag om een zo praktisch mogelijk plan te maken voor een uitwisseling tussen jongeren of jongerenwerkers en maken plannen voor een Europees Vrijwilligersproject. Het is nog niet zo makkelijk om concreet te worden als je bepaalde voorwaarden nog niet kunt invullen, maar zeker interessant om het op deze wijze eens uit te werken! Tot slot blikken we terug op de afgelopen dagen. Ik vind het een hele ervaring om een study visit als deze mee te maken. Het is een prachtige mogelijkheid om in korte tijd veel te zien, te ervaren en contacten te leggen. Het geeft nieuwe inzichten en je krijgt een inkijkje hoe het werkt in andere landen. En heel praktisch: het verbaast me hoe snel ik in korte tijd denk in het Engels, omdat niemand Nederlands spreekt. Ik wissel contactgegevens en Instagrams uit met de collega’s waar ik in de toekomst nog wel eens mee zou willen samenwerken. Want ik ga in Nederland zeker de mogelijkheden onderzoeken om een internationaal jongerenproject op te zetten!”