'Leerlingen afleveren als wereldburger'
Interview Marijke Verbree van het Antoniuscollege
Tijdens de geslaagde lancering van het nieuwe programma van Erasmus+ hadden we vele interessante gasten in de studio. Met hun bijdragen lieten ze het brede spectrum van Erasmus+ zien. In een korte serie verdiepende interviews blikken we met enkele gasten terug op het evenement en gaan dieper in op hun ervaringen en verhalen.
Marijke is erg enthousiast over de bijeenkomst. ‘Ik vond het ontzettend leuk om mee te doen en een steentje bij te dragen aan het geheel. In de studio was een goede sfeer. Het evenement was grandioos en top georganiseerd. Het was heel leuk om over mijn ervaringen te vertellen, al was dat maar kort. Zo’n online bijeenkomst is een goede oplossing in coronatijd en het was interessant om de andere verhalen te horen. Dat geeft herkenning, ook al heeft iedereen een andere invalshoek.’
Internationalisering is een van de speerpunten van het Antoniuscollege. Elf jaar geleden startte Marijke als coördinator Internationalisering. ‘Ik heb toen een collega vervangen en mijn ervaring van een eerdere school meegenomen. Internationalisering heb ik altijd belangrijk gevonden. Ons tweetalig onderwijs heeft een eigen internationaliseringsprogramma. Toen zij een uitwisseling op school hadden, vroegen andere leerlingen waarom er alleen bij tweetalig onderwijs zoveel internationale activiteiten zijn. Het is mijn doel dat iedere leerling minimaal één buitenlandervaring heeft. Dat kan met een korte reis in klas 2 en 3, e-mailprojecten op school en uitwisselingen.’
Over de grenzen
In 2015 vond het eerste project van Erasmus+ plaats en dat verliep niet meteen vlekkeloos. ‘We hebben toen wel bedacht om daar zelf mee verder te gaan en zo kwamen er meer Erasmus+ projecten in havo en vwo. Prachtige projecten, meerdaagse reizen en examenreizen. Ik wil leerlingen verder laten kijken, over de grenzen. Dat heeft te maken met burgerschap. Na school wil je ze afleveren als wereldburger. In het toekomstplan kijken we ook naar inclusie. We willen dat iedereen kan deelnemen.’
Op het moment is Marijke bezig met het schrijven van een aanvraag voor de Erasmus+-accreditatie. ‘Projecten van Erasmus+ versterken het profiel van onze school en binnen de accreditatieaanvraag moeten we onze ambities verwoorden. De vragen bij de accreditatie-aanvraag zijn zo gesteld dat je moet nadenken over wat je wil en waar je over een paar jaren wil staan. Hierdoor ga je inhoudelijk nog eens diep nadenken over de internationale activiteiten, zowel op school als daarbuiten. Het is even veel werk, maar zorgt uiteindelijk voor verdere aanscherping. Met welke scholen heb je al een goede band? In ons geval is dat met Italiaanse scholen in Verona en Cantania. Die lange samenwerking willen we verder verduurzamen.’
Contact houden
Investeren is volgens Marijke het sleutelwoord. ‘Afgelopen jaar hadden we Erasmus+ projecten gepland met Saarbrücken in Duitsland en Aosta in Italië, maar door corona hebben we daar uitstel voor gevraagd. Het online onderwijs vroeg al teveel. Je moet dan wel contact houden en niet denken ‘dat komt wel weer een keer’. Contacten onderhouden hoort bij het opbouwen van een goede relatie. Daar is genoeg werk aan de winkel. Veel leerlingen willen wel meedoen, maar het vinden van gastgezinnen is soms lastig. Dit is nodig als je wil investeren in een duurzame relatie.’
In de projecten kijkt Marijke ook naar de prioriteiten van Erasmus+. ‘We kijken wat we kunnen meenemen van de digitalisering van de afgelopen tijd en naar duurzaam vervoer. Ook willen we alle leerlingen erbij betrekken. Bij eendaagse reizen gaat iedereen mee, dus daar zit de inclusie al in. Voor rugzakleerlingen is een langere buitenlandreis vaak spannend. Je moet ervoor zorgen dat iedereen mee kan. We hebben bijvoorbeeld een keer een jongen in een rolstoel gehad die heel graag mee wilde. Dan ga je zoeken naar oplossingen en mogelijkheden. Uiteindelijk is zijn zus meegegaan om te helpen in het gastgezin.’
Andere cultuur
Het Antoniuscollege is ook een European Parliament Ambassador School (EPAS). ‘Je moet daarvoor aan bepaalde voorwaarden voldoen’, vertelt Marijke. ‘Zo staan we altijd stil bij de Dag van Europa. Op de eindexamenklassen na doen alle klassen hieraan mee. Voor elk leerjaar maken we een programma met diverse internationale activiteiten. We vinden het belangrijk om leerlingen kennis te laten maken met een andere cultuur en andere normen en waarden. In het buitenland of in de les kun je ze leren hoe mensen met een andere cultuur leven. Daarmee kun je reflecteren op je eigen gedrag naar andere culturen.’
Als docente Duits vertelt Marijke daar ook veel over in de klas. ‘Het gaat in mijn lessen over de Berlijnse muur en de Tweede Wereldoorlog maar ook over hoe Duitsers nu zijn. Als je daarover praat met leerlingen krijgen ze een ander inzicht in de cultuur. Als docent zie ik het als mijn plicht om ze dat mee te geven.’ Marijke vindt het iedere keer prachtig om te zien hoe leerlingen terugkomen van een uitwisseling. ‘De verhalen waar ze mee komen en wat ze is opgevallen. Dat kan heel simpel zijn, over wat ze in het gastgezin bij het ontbijt kregen of wat ze hebben meegemaakt op de scholen. Voor de een is het dit, voor de ander dat. Het zijn heel verschillende ervaringen, maar allemaal waardvol.’
