Push your limits: je grenzen verleggen en vrienden maken tijdens een jongerenuitwisseling
Nadat Bente (19) zelf als deelnemer aan een jongerenuitwisseling super enthousiast thuis kwam, wist ze dat ze er ook een wilde organiseren. En dat deed ze! Samen met vier andere jongeren van haar jongerenwerkorganisatie organiseerde ze de uitwisseling 'Push your limits'. Ze regelden alles. Van het uitwerken van het idee en schrijven van de aanvraag tot de uitvoering. Wij spraken Bente over de voorbereidingen, uitdagingen en natuurlijk over de uitwisseling zelf.
“In 2018 ben ik samen met een jongerenwerker van Stichting Maatvast, waar ik vrijwilliger ben, naar de Eye Opener geweest in Noorwegen. Dat is een training voor jongerenwerkers én jongeren, waar je leert over de mogelijkheden van een jongerenuitwisseling binnen Erasmus+ Jeugd. Toen ik terugkwam dacht ik ja, aan zo’n uitwisseling wil ik meedoen.
Een Sloveense organisatie die ook bij deze training was ging een jongerenuitwisseling opzetten, en daarin werden wij vanuit Nederland partner. Onder Stichting Maatvast vallen verschillende jongerencentra in de gemeente Haarlemmermeer. Daar hebben we rondgevraagd wie er mee wilde doen, en zo zijn we met een Nederlands groepje die kant op gegaan. Dat was zo gezellig en leuk dat we zelf ook een jongerenuitwisseling in Nederland wilden organiseren. Dus toen zijn we een eigen project begonnen!”
Het was echt heel veel schrijven, zo’n subsidieaanvraag. Maar toen hij toegekend was waren we super blij!
Van deelnemer naar aanvrager
“Het is wel een verschil of je deelneemt aan een jongerenuitwisseling of hem echt zelf organiseert. Als er iets gebeurt is het ook jouw probleem, en dan moet je het oplossen. Maar we waren goed voorbereid!
Vanaf het moment dat we begonnen met het schrijven van de aanvraag totdat de jongeren uit Finland, Slovenië en Moldavië bij ons op de stoep stonden zat 2,5 jaar. Corona kwam er tussendoor, dus we moesten hem een paar keer uitstellen. We hebben dan ook wat pauzes gehad, maar in de periodes dat het nodig was kwamen we elke week bij elkaar. In het begin was het vooral veel schrijven. Je schrijft niet zomaar een uitwisseling, je moet echt veel verantwoorden en vertellen. Wat je precies gaat leren, hoe je dat gaat vormgeven. Daar hebben we een maand of twee dus echt veel over nagedacht en geschreven. Elke week werkten we allemaal aan een ander stukje. Tegen het einde hebben we met z’n allen een nachtje overnacht in een jongerencentrum om de subsidieaanvraag af te kunnen tikken.
Het schrijven van de aanvraag was niet het leukste onderdeel van het organiseren, maar het hoorde erbij. En je wordt er enthousiast van! Dat werden we trouwens niet van de feedback, toen we die terugkregen. Er waren zo veel opmerkingen, toen dachten we echt “oh nee…”. Maar uiteindelijk heeft dat ons geholpen de aanvraag beter te herschrijven en alle dingen op te pakken; eigenlijk was de feedback dus heel fijn. We waren wel verrast toen de aanvraag was goedgekeurd, en vooral heel blij.”
Hulplijnen
“Tijdens het hele proces werden we begeleid door een jongerenwerker van Maatvast. Het meeste hebben we zelf gedaan, maar het was fijn dat er iemand was die de groep een beetje bij elkaar houdt en ervoor zorgt dat iedereen doet wat diegene moet doen. En wij zijn geen experts, zeker niet toen we net begonnen. Eigenlijk hadden we geen idee wat mogelijk en haalbaar was, dus het was fijn dat er iemand kon helpen. Ook met de financiële zaken enzo.
Daarnaast waren er ook de partnerorganisaties, uit Finland, Slovenië, Engeland en Moldavië. We kenden hen van de Eye Opener en de uitwisseling in Slovenië en hadden vooral via de mail contact. Een paar maanden voor de uitwisseling was er ook een Voorbereidend bezoek, waarbij er uit elk land één jongerenwerker en één jongere naar Nederland kwam. Toen hebben we wat dingen afgestemd en uit de weg geholpen, en hebben we elk land gevraagd om voor de uitwisseling een spel, activiteit of workshop voor te bereiden.”
En toen was het zo ver!
“De uitwisseling vond plaats in Haarlemmermeer. We sliepen in Haarlem en waren eigenlijk elke dag in een ander jongerencentrum, wat ook leuk was voor de deelnemers om te zien. Elke dag had ook een thema, waar we activiteiten omheen hebben bedacht. Zo was er Thinking Outside the Box, waarbij we een zelfgemaakte speurtocht deden in Amsterdam met opdrachten. Bij Expressing Myself hebben we creatieve workshops gedaan: muziek, drama, tekenen en koken. En tijdens het thema My Surroundings zijn we een dagje vrijwilligerswerk gaan doen. We splitsten op in groepjes en hielpen bij een kringloopwinkel, een buurttuin en een school waar Oekraïense kinderen les gaan krijgen.
Het leukste waren alle culturele verschillen. Zo deden we een avond een snacktafel, met friet, snacks én sauzen gewoon op aluminiumfolie op de tafel in plaats van op een bord. Dat vonden ze gek, maar ook heel leuk. En dat we in Nederland van die grote ramen hebben, met lang niet altijd de gordijnen dicht. Dan kijk je soms even tv mee met de buren, dat kan gewoon. Dat soort kleine dingen waar je zelf nog nooit over na hebt gedacht, maar die zij heel bijzonder vinden.”
Terugblikken
“Alles is gelukkig goed gegaan! Ik kijk er met veel plezier op terug en kan niet wachten om al mijn nieuwe vrienden een keer terug te zien. En we hebben geloof ik allemaal heel veel geleerd.
Ik heb bijvoorbeeld geleerd hoe je zo’n heel groot project opzet, want dat is een jongerenuitwisseling. En dat het echt wel openheid en flexibiliteit vergt om met culturele verschillen om te gaan, vooral als organisator. Maar dat is het echt zo waard, ik zou het zo weer doen!”
